طرابلس پایتخت لیبی بامداد دوشنبه ۳۱ مرداد به دست مخالفان مسلح دولت معمر قذافی رهبر این کشور افتاد.
با سقوط هر دیکتاتور ملت ما یک گام به ازادی نزدیکتر میشوند و پناهگاههای دشمن یکی پس از دیگری به اشغال ازادیخواهان در میایند و عرصه بر دشمن تنگتر میگردد.همه این سقوطها با یک اتفاق ساده شروع شد و سپس گسترش یافت اتفاقی که در ایران روزانه صدها نمونه بدتر از ان پیش میاید و ما ساده از کنار ان میگذریم و یا به تماشا مینشینیم.تجربه لیبی به ما اموخت که تا ابد به انتظار رهبری و اتحاد نمیتوان نشست و ازادی را به هر قیمت حتی بدون رهبری میبایست به دست اورد ودر هنگام عمل است که هم اتحاد و هم رهبری شکل پیدا میکند. این روزها اعراب در فکر دمکراسی اند و ایرانیها در حال عزاداری برای اعراب هزارو پانصد سال پیش!همین امشب و در یک کشور عربی دیگر... عربها به دنبال آزادی، دموکراسی و مردمسالاری هستند و ملت ایران به پیروی از آخوندها تا سحر برای مرده های 1500 سال پیش همین عربها سینه سپر کرده و دارند توی سر خود می زنند!.فراخوان رقص و شادی به مناسبت سقوط دیکتاتور لیبی در هر شهر و روستا و در هر کوی و برزن لیبی بر پاست، و فرزندان کورش بزرگ سخت در غزای حسن و حسين و تقی و نقی به سوگ نشسته اند!احساس غریبی دارم ، از طرفی برای رهایی مردم لیبی از دست جنایتکاری چون قذافی خوشحالم و از طرفی دیگر غمگین برای مردمی که 33 سال است در اسارت مافیای آخوندیسم بسر میبرند.
parsdailynews.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
بنا به احترام به آزادی بيان, نظرات بدون تاييد ثبت ميشوند.